“Als ik later groot ben, dans ik ook bij André Rieu!” Als klein meisje zei Irene dat altijd tegen haar ouders. En nu danst ze bij André Rieu! Irene danst vol overgave en zorgt voor bijzondere herinneringen die nooit vergeten worden.
Hi Irene, vertel eens kort wie je bent en wat je doet?
Ik ben Irene, 37 jaar oud en ik woon in Nijmegen. Ik kom uit een klein dorpje, thuis waren we met zijn zessen: mijn ouders en 4 meiden. Eigenlijk praat ik niet zo graag over mijzelf! Op de middelbare school heb ik havo gedaan en, na een tussenjaar, ook mijn VWO diploma gehaald. In de pubertijd heb ik best veel druk ervaren, ik had het gevoel dat ik tegen mijn zussen op moest boksen. Daarnaast had ik ook best veel last van prestatiedrang en dat vond ik niet altijd makkelijk.
Na de middelbare school wilde ik eigenlijk toneelschool doen, dat leek me erg leuk! Maar ik was bang voor de auditie, dus heb uiteindelijk besloten om het niet te doen.
Toen ik mijn middelbare school had afgerond zeiden mijn ouders tegen mij: “Ga toch op dansles!” Zij hebben dat vroeger ook gedaan. In het begin vond ik het eigenlijk niks, tot mijn examenjaar. Ik ging een keer mee om te kijken naar het afdansen en ik was om! “Ja! Dit wil ik ook doen!” dacht ik. Dus toen begon ik met stijldansen met het broertje van mijn vriendin. Dat was erg leuk, uiteindelijk heb ik drie cursussen gedaan en ben ik ook weer even gestopt.
Ik ben MER (Management Economie en Recht) gaan studeren. Voor mijn studie ben ik stage gaan lopen bij een douanekantoor in Frankrijk, ik vond Frans een prachtige taal, dus dat kon ik daar ook mooi trainen. Daarna ben ik ook nog naar Dublin gegaan om ook mijn Engels te verbeteren. Dat waren mooie reizen! Na mijn HBO heb ik ook mijn Master in de Franse taal gehaald! Daar ben ik ook erg trots op.
Wat is jouw passie?
Na mijn reizen begon het toch weer te kriebelen en ben ik weer gaan dansen. Dit keer Latijns-Amerikaans stijldansen. Ik heb me bij een dansvereniging aangesloten, waar ik uiteindelijk meer dan 10 jaar heb gedanst. Dat leverde me een enorm sociaal netwerk op! Dansen vind ik geweldig, op een moment danste ik zelfs zeven dagen per week. Mijn ouders werden er gek van, haha.
Dansen heeft me ook zoveel gebracht. Ik heb er echte vriendschappen aan overgehouden! Dansen verbindt, je hebt een gemeenschappelijke deler. Iedereen accepteert elkaar. Ik ben vroeger best veel gepest, door dansen is mijn zelfvertrouwen enorm gegroeid. Het heeft een grote rol in mijn persoonlijke ontwikkeling gehad. Een lange tijd geleden overleed mijn tante, een heftige situatie. Op de dansschool vroegen zoveel mensen me hoe het met me ging. Het is net één grote familie.
Ik ben later ook wedstrijden gaan doen met mijn danspartner. Ook dat was enorm leerzaam. Ik ben er echt heel blij mee! Niet om wereldkampioen te worden, maar dat is ook prima! Het is heerlijk om samen wedstrijden te dansen en ook aan andere mensen te kunnen laten zien: “Hé, maar dit doe ik!”
Ik ben ook heel anders in het leven gaan staan. Ben minder bezig met vergelijken, maar kijk meer naar mezelf en wat ik wil. Ik denk in mogelijkheden en niet in beperkingen! Door de burn-out van mijn danspartner ben ik nog meer in gaan zien. Mensen konden nog weleens over me heen lopen maar dat laat ik nu niet meer toe. Ik zeg wat ik wil en ben directer. Op een goede manier natuurlijk 😉
Een droom die uitkwam!
En nu dans ik bij Andre Rieu! Ik ben altijd al fan geweest van Andre Rieu en van Maastricht. Als klein meisje zei ik altijd tegen mijn ouders: “Als ik later groot ben, dans ik ook bij André Rieu!” Dat was dus eigenlijk al een droom van me. Een danspartner van mij die danste daar al. Ik zei tegen hem dat ik mee wilde doen als er iemand uitviel. Nou, dat gebeurde! Een tijdje geleden belde hij mij: “Ireen, je mag meedoen!”
HET IS LEUK!! Het is als een groot warm bad. André Rieu zegt zelf ook: “Dansen verbindt en muziek verbindt.” Dat is daar heel goed te merken. Op het Vrijthof is het fantastisch, één groot feest! Het eerste weekend kwamen mijn moeder en mijn tante kijken, dat was zo bijzonder.
Het is één grote positieve vibe! 150 dansparen, valide en minder valide. De paren worden verspreid rondom het publiek en tussen het publiek in. En, mensen moeten mee kunnen doen! We vragen dus ook mensen om met ons te dansen. Niemand weigert mij! Dat is me nooit gebeurd en zal me ook nooit gebeuren! Ik haal ze altijd over om mee te doen. Als je dan aan het dansen bent dan praat je ook met mensen en je hoort hun mooie verhalen. Het schept een band. Dit maakt het voor mij heel bijzonder!
Mijn geluksmomenten
Met de Kerst editie komen veel mensen met een bepaalde boodschap, ze zoeken naar een mooie beleving of herinnering. Zo was er een groepje van vier mensen. Een man en vrouw samen met haar ouders. De vader bleek Alzheimer te hebben. Mijn danspartner vroeg de man om mee te dansen. Ik zag dat zijn vrouw zat te huilen, dat raakt me dan. Dus ik ben naar haar toe gegaan, heb haar hand vastgepakt en vroeg wat er was.
Ze vertelde haar verhaal. Dat haar man Alzheimer had en ze zei hoe mooi ze het nu vond dat hij aan het dansen was. Ik ben toen nog even met de man gaan dansen. De familie heeft het gefilmd. Daarna wenkte de dochter mij en zei: “Lieve schat, mag ik jou bedanken? Hier kunnen wij zo lang op teren.” We hebben elkaar een dikke knuffel gegeven en achter de coulissen brak ik. Ik besefte me toen: “Ik heb verschil gemaakt in iemands leven.” Dat raakte me zo. Het zijn niet altijd makkelijke momenten, maar zo mooi.
“Ik besef me steeds meer dat ik voor mensen herinneringen aan het maken ben. Voor andere mensen, maar ook voor mezelf“
Een ander momentje was dat een moeder haar baby’tje had meegenomen. Zij was een enorme fan van André Rieu en was al vaker geweest. Toen ik met haar sprak vroeg ze me of ik met haar baby wilde dansen. Ze wilde graag dat hij dit meekreeg en heeft alles vastgelegd voor later! Zo mooi! Ik besef me steeds meer dat ik voor mensen herinneringen aan het maken ben. Voor andere mensen, maar ook voor mezelf.
En waar ik ook echt gelukkig van word is mijn neefjes en nichtjes! Daar word ik zo blij van!
Welke talenten gebruik jij?
Ik ben een talenmens, een dansmens en een mensenmens. Daarnaast ben ik ook altijd geïnteresseerd in andere mensen, kan met iedereen integreren als ik wil. Vroeger heb ik ook veel vakantiewerk op campings gedaan in Frankrijk. Daar heb ik geleerd om met iedereen om te kunnen gaan, daar heb ik nu profijt van. Ik kan met iedereen bevriend zijn en iedereen is belangrijk.
Heb je dingen die je in het leven wilt bereiken?
Ik ben happy! Maar ik wil mezelf blijven ontwikkelen. Ik wil verder gaan met dansen en ik wil wat meer mijn eigen kracht versterken. Minder afhankelijk zijn van anderen. En voor de toekomst… misschien wel een eigen bedrijf, iets met de Franse taal of met coaching. Dat lijkt me erg leuk.
Waar ben je trots op?
Op mijn doorzettingsvermogen. Wanneer ik moeite heb gedaan voor iets en het lukt, dat word ik daar heel blij van. Een voorbeeld daarvan is mijn Masterdiploma! Het is niet zonder slag of stoot gegaan, maar het is geluk! Ik ben ook trots op het feit dat ik bij André Rieu dans en dat ik een nieuwe danspartner heb gevonden. Dat lukt me omdat ik doorzet. Ik doe dingen die ik spannend vind, maar ik doe het, ondanks dat ik soms ook nog wel bang ben voor afwijzing. Tegenwoordig sta ik steeds meer mijn mannetje!
Welke boodschap wil jij anderen meegeven?
Ik heb best een lange weg gehad. Met vallen en opstaan, het komt niet altijd aangewaaid. Wat ik zou willen meegeven is: “Denk in mogelijkheden en niet in moeilijkheden. Gooi niet het bijltje erbij neer. Misschien lukt dit lukt nu niet, maar kijk vooral naar wat er wel lukt! Kijk altijd naar het positieve!”
Liefs, Irene Nass
Ben jij geïnspireerd door het mooie verhaal van Irene? Neem een kijkje op haar Instagram @ireneclaire82.